بازپرداخت هزینه‌‌کرد زوجه در زندگی مشترک در فقه امامیه و ماده 30 ق.ح.خ مصوب1391

نویسندگان

1 طلبه درس خارج فقه و اصول و استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه عدالت، تهران، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی شهر قدس، شهر قدس، ایران

چکیده

طبق اصل استقلال مالی زوجین در فقه امامیه و ماده 30 قانون حمایت از خانواده مصوب 1391، درصورتی‌که زوجه شخصاً در زندگی مشترک، هزینه‌هایی را متحمل شده است، زوج به‌طور مطلق - چه در صورت تداوم زندگی و چه در صورت جدایی- باید آن را به همسر خود برگرداند؛ اما اثبات و استیفای آن در مقام عمل و اجرا، با چالش‌ها و موانعی مواجه است که باید از منظر فقهی و حقوقی کاویده شود. مقاله پیش‎ رو درصدد است مبانی و شرایط مطالبه هزینه‌های مشترک تأدیه‌شده توسط زوجه از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران را با بهره‌گیری از روش توصیفی و تحلیلی، با اعتضاد از منابع اسنادی و کتابخانه‌ای، تبیین و واکاوی کند. طبق یافته‌های پژوهش، امکان بازپرداخت هزینه‌های مشترک برای زوجه وجود دارد، اما این موضوع نیز برای زوجه حق جدیدی ایجاد نمی‌نماید؛ زیرا طبق اصول کلی حقوقی، ‌اثبات آن مستلزم وجود دلایل قوی دال بر پرداخت است. به دیگر سخن، درصورتی‌که زوجه بخواهد این امور را اثبات نماید، باید برای تک‌‌تک هزینه‌های مصرفی زندگی، اسناد، مدارک و فاکتورهای خرید تهیه نماید که این امر، آسیب‌هایی در نهاد خانواده همچون کدورت، استقلال‌طلبی و خودرأیی را به دنبال دارد.

کلیدواژه‌ها

دوفصلنامه مطالعات تطبیقی فقهی زن و خانواده
دوره 1، شماره 2
شهریور 1401
صفحه 37-58

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار